آیا لوپرولین استات سیتوتوکسیک است؟

معرفی

لوپرولین استاتمشتق اسید، همچنین به عنوان مشتق اسید استیک لوپرولید شناخته می شود، یک ماده شیمیایی تولید شده است که به طور گسترده برای درمان بسیاری از بیماری ها، به ویژه سرطان پروستات و سینه استفاده می شود. آگونیست های شیمیایی ارائه دهنده گنادوتروپین (GnRH) دسته ای از داروها هستند که از تولید تستوسترون و استروژن در بدن جلوگیری می کنند. اینکه آیا کاهش خورنده اسید لوپرولین سیتوتوکسیک است یا خیر، موضوع مورد توجه متخصصان بالینی و بیماران مشابه بوده است. مکانیسم‌های اثر، اثرات و کاربردهای انتخابی بالقوه مشتق اسید لوپرولین استات در این پست وبلاگ مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

لوپرولین استات چگونه در درمان سرطان کار می کند؟

مشتق از اسید استیک لوپرولین، یک ماده شیمیایی ساده مهندسی شده از ماده شیمیایی رساننده گنادوتروپین (GnRH) است که ابتدا اندام هیپوفیز را تحریک می کند تا ماده شیمیایی لوتئین کننده (LH) و ماده شیمیایی انرژی زا فولیکول (FSH) ایجاد کند که در نتیجه رشد تستوسترون در مردان را تحریک می کند. و استروژن در خانم ها از سوی دیگر، لوپرولین استات با حساسیت زدایی از غده هیپوفیز و کاهش سطح LH و FSH به تدریج تولید تستوسترون و استروژن را کاهش می دهد.

در مورد درمان تهدید کننده رشد، به ویژه برای عفونت های شکننده مرکب، به عنوان مثال، رشد خطرناک پروستات و رشد مضر قفسه سینه، پوشش تستوسترون و استروژن بسیار مهم است. تستوسترون رشد و گسترش سلول های سرطانی پروستات را تسریع می کند و استروژن ممکن است رشد برخی از انواع سرطان سینه را تسریع کند. با کاهش سطح این هورمون ها،لوپرولین استاتبه کند کردن یا توقف رشد سلول های سرطانی کمک می کند. این امر نتایج درمان و میزان بقای بیمار را بهبود می بخشد.

24-2-1

علاوه بر این، مشتقات اسید استیک لوپرولین به طور قابل توجهی بر سلول های بیماری تأثیر می گذارد. Leuprorelin Acidic deduction خورنده می‌تواند با جلوگیری از دستیابی به مواد مصنوعی مورد نیاز برای ایجاد و زنده ماندن سلول‌های بیمار، آپوپتوز یا عبور سلولی را القا کند. برخلاف داروهای شیمی درمانی سیتوتوکسیک معمولی که به طور همزمان به سلول های سالم آسیب می رسانند و مستقیماً سلول های سرطانی را از بین می برند، این مکانیسم اثر متمایز است.

به یاد ماندنی است که از مشتقات اسید لوپرولین استات به طور مکرر با سایر درمان‌های رشد بدخیم، مشابه شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی، استفاده می‌شود تا عملکرد بهتری داشته باشد. برای انواع سرطان های حساس به هورمون، نشان داده شده است که ترکیب هورمون درمانی با سایر درمان ها بقای بیمار را افزایش می دهد و نتایج درمان را بهبود می بخشد.

عوارض جانبی لوپرولین استات چیست؟

لوپرولین استات، مانند همه داروها، می تواند عوارض جانبی ایجاد کند که برخی از آنها می تواند شدید یا حتی کشنده باشد. سرکوب تستوسترون و استروژن در بدن، که می تواند منجر به علائمی مشابه علائم یائسگی یا آندروپوز شود، شایع ترین عارضه جانبی لوپرورلین استات است.

در خانم‌ها، شناخته‌شده‌ترین نتایج حاصل از مشتقات لوپرولین استیک اسید شامل شعله‌های داغ، تعریق شبانه، خشکی واژن، تغییرات ذهنی، و کاهش میل می‌شود. این عوارض جانبی می تواند به ویژه در خانم های جوانی که در سنین قبل از یائسگی هستند جدی باشد و همچنین ممکن است در حین تجویز با دوره های غیرقابل پیش بینی یا آمنوره (عدم ظهور دوره های زنانه) مواجه شوند.

4-22-1

در مردان، شناخته شده ترین علائم مشتق از اسید استیک لوپرولین شامل شعله های داغ، خستگی، کاهش کاریزما، شکستگی نعوظ و ژنیکوماستی (تقویت بافت سینه) است. مردانی که برای مدت طولانی از دارو استفاده می کنند نیز ممکن است دچار تحلیل استخوان و افزایش خطر پوکی استخوان شوند.

لوپرولین استاتهمچنین می تواند باعث واکنش هایی در محل تزریق مانند درد، تورم یا قرمزی در محل تزریق و همچنین واکنش های آلرژیک شود که می تواند باعث بثورات پوستی، خارش یا مشکل در تنفس شود. اینها دو عارضه جانبی بالقوه اضافی هستند. در موارد غیر معمول، اشتقاق اسید استیک لوپرولین نیز ممکن است عوارض ثانویه جدی تری ایجاد کند، مانند اختلال در گردش خون هیپوفیز (تخلیه یا نکروز موضعی اندام هیپوفیز)، فشار طناب نخاعی، یا تشنج.

برای محدود کردن قمار اثرات اتفاقی، بیماران واقعاً باید قبل از شروع درمان با مشتقات لوپرولین استیک اسید، در مورد سابقه بالینی و هرگونه شرایط قبلی با تامین کننده مراقبت های پزشکی خود صحبت کنند. در حین مصرف دارو، بیماران نیز باید به طور منظم تحت نظر باشند تا اطمینان حاصل شود که هر گونه عوارض جانبی به سرعت شناسایی و درمان می شود.

آیا می توان از لوپرولین استات برای سایر شرایط پزشکی استفاده کرد؟

اگرچه مشتقات اسید استیک لوپرولین عمدتاً برای درمان بیماری‌هایی که به مواد شیمیایی حساس هستند استفاده می‌شود، تحقیقات همچنین بررسی کرده‌اند که آیا می‌توان از آن برای درمان سایر شرایط استفاده کرد یا خیر. یکی از این شرایط آندومتریوز است که در آن بافت پوششی رحم در خارج از رحم، معمولاً روی تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ یا سایر قسمت‌های لگن رشد می‌کند. اندومتریوز یک بیماری مزمن است که اغلب باعث درد می شود.

مشتقات اسید استیک لوپرولین در واقع می تواند با عوارض جانبی اندومتریوز مانند درد لگنی، دیسمنوره (قاعدگی دردناک) و دیسپارونی (جنس سخت) مقابله کند. با کاهش تولید استروژن، مشتقات اسید استیک لوپرولین می تواند به کاهش تشدید لگن و زخم های آندومتر درمانگر کمک کند. به هر حال، استفاده از تعیین خورنده Leuprorelin Acidic برای اندومتریوز معمولاً به درمان گذرا محدود می شود، زیرا استفاده طولانی مدت می تواند اثرات کمکی اساسی، شبیه به عقب افتادگی استخوان و عوارض یائسگی را تحریک کند.

0509-2

فیبروم های رحمی، که سرطان های خوش خیمی هستند که توده رحم را پر می کنند، یکی دیگر از کاربردهای پیش بینی شده مشتق از اسید لوپرورلین استیک است. مرگ سنگین زنانه، درد لگن، و تنش روی مثانه یا رکتوم نشانه فیبروم رحم است. مشتقات لوپرولین استیک اسید می تواند علائم انقباض فیبروم های رحمی را با مهار تولید استروژن کاهش دهد. با این وجود، مانند آندومتریوز، استفاده از مشتقات لوپرولین استیک اسید برای فیبروم های رحمی به طور منظم به درمان گذرا محدود می شود، زیرا استفاده طولانی مدت می تواند اثرات ثانویه عظیمی را به همراه داشته باشد.

علی‌رغم استفاده از آن در شرایط زنان، مشتقات اسید استیک لوپرولین نیز برای استفاده احتمالی آن در درمان بلوغ با استعداد کانونی مورد بررسی قرار گرفته است، وضعیتی که در آن بچه‌ها در سنین پایین شروع به پرورش ویژگی‌های جنسی اختیاری می‌کنند.لوپرولین استاتمی تواند به تاخیر در بلوغ کمک کند و با کاهش تولید هورمون های جنسی به کودکان اجازه رشد و تکامل طبیعی را بدهد.

استفاده بالقوه لوپرولین استات در درمان بیماری آلزایمر و سایر اختلالات عصبی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس برخی مطالعات، سرکوب هورمون های جنسی ممکن است اثرات محافظت کننده عصبی داشته باشد و پیشرفت این بیماری ها را کند کند. با وجود این، انتظار می‌رود که کاوش‌های بیشتری برای کشف مزایا و خطرات احتمالی مشتق‌گیری اسید استیک لوپرولین برای این شرایط کاملاً مشخص شود.

نتیجه

در نتیجه، سرطان های حساس به هورمون مانند سرطان پروستات و سینه به طور گسترده با لوپرولین استات، یک داروی قوی درمان شده اند. در حالی که به طور مستقیم سیتوتوکسیک نیست، نشان داده شده است که با خفه کردن تولید مواد شیمیایی که این تلفن‌ها برای توسعه و تولید نیاز دارند، بر سلول‌های بیماری تأثیر می‌گذارد.

19-4

در هر صورت، مشابه تمام نسخه‌ها، مشتقات لوپرولین استیک اسید می‌تواند اثرات ثانویه ایجاد کند که برخی از آنها ممکن است شدید یا خطرناک باشند. قبل از شروع درمان بالوپرولین استاتبیماران باید تاریخچه پزشکی خود و هر گونه بیماری از قبل موجود را با پزشک خود در میان بگذارند. در طول درمان، آنها همچنین باید به دقت تحت نظر قرار گیرند تا اطمینان حاصل شود که هر گونه عوارض جانبی به سرعت تشخیص داده شده و درمان می شود.

علی‌رغم استفاده از آن در درمان بیماری، مشتقات اسید استیک لوپرولین به‌علاوه برای استفاده احتمالی آن در سایر بیماری‌ها، مانند آندومتریوز، فیبروم‌های رحمی، بلوغ با استعداد کانونی و مشکلات عصبی مورد بررسی قرار گرفته است. در حالی که انتظار می رود بررسی بیشتر برای درک کامل مزایا و خطرات احتمالی مشتق از اسید استیک لوپرولین برای این شرایط، این دارو احتمالاً می تواند روی وجود بیماران متعددی که بیماری های زیادی را تجربه می کنند، کار کند.

منابع

1. Schally, AV, & Kastin, AJ (2006). لوپرولین استات (آگونیست LHRH) در درمان سرطان های وابسته به هورمون. نظر متخصص در مورد دارو درمانی، 7(12)، 1575-1585.

2. پریتی، پی، مززی، تی، و مینی، ای. (2002). فارماکوکینتیک بالینی لوپرورلین انبار. فارماکوکینتیک بالینی، 41(7)، 485-504.

3. Marini, L., & Moretti, E. (2009). لوپرولین استات در درمان سرطان پروستات. نظر متخصص در مورد دارو درمانی، 10(4)، 649-660.

4. Friedman, AJ, Lobel, SM, Rein, MS, & Barbieri, RL (1998). ملاحظات اثربخشی و ایمنی در زنان مبتلا به لیومیوم رحم تحت درمان با آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین: فرضیه آستانه استروژن. مجله آمریکایی زنان و زایمان، 179(4)، 1024-1030.

5. Olive, DL, & Pritts, EA (2001). درمان اندومتریوز. مجله پزشکی نیوانگلند، 345(4)، 266-275.

6. Eugster, EA, Clarke, W., Kletter, GB, Lee, PA, Neely, EK, Reiter, EO, ... & Cara, JF (1999). اثربخشی و ایمنی لوپرولید استات 3-ذخیره ماهانه 11.25 میلی گرم یا 30 میلی گرم برای درمان بلوغ زودرس مرکزی. مجله بالینی غدد درون ریز و متابولیسم، 84(4)، 1083-1088.

7. Casadesus, G., Millán, O., Gómez-Isla, T., Zubiaga, AM, & Atwood, CS (2006). هورمون لوتئینیزه کننده شناخت و رسوب آمیلوئید را در موش های تراریخته APP آلزایمر تعدیل می کند. Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - Molecular Basis of Disease، 1762(4)، 447-452.

8. Hembree، WC، Cohen-Kettenis، PT، Gooren، L.، Hannema، SE، Meyer، WJ، Murad، MH، ... و T'Sjoen، GG (2017). درمان غدد درون ریز افراد ناسازگار با جنسیت/ناهمخوانی جنسی: راهنمای عمل بالینی جامعه غدد درون ریز. مجله بالینی غدد درون ریز و متابولیسم، 102(11)، 3869-3903.

9. Garnick, MB (1993). لوپرولید در مقابل دی اتیل استیل بسترول برای سرطان پروستات مرحله D2 که قبلاً درمان نشده بود. نتایج یک کارآزمایی تصادفی آینده نگر. Urology, 41(5 Suppl), 7-12.

10. Tolcher, AW, Mita, A., Meropol, NJ, von Mehren, M., Patnaik, A., Padavic, K., ... & Cohen, RB (2003). مطالعه فاز اول فارماکوکینتیک و بیولوژیک همبستگی ماپاتوموماب، یک آنتی بادی مونوکلونال کاملا انسانی با فعالیت آگونیستی گیرنده لیگاند القاکننده آپوپتوز مرتبط با فاکتور نکروز تومور-1. مجله انکولوژی بالینی، 21(23)، 4165-4173.